Dilim üste yatırdım ölçtüm biçtim sözümü

Dost yüzüne bakınca gördüm kendi yüzümü

Gözlerimi kapadım bahar bildim güzümü

Çıktım erik dalına, anda yedim üzümü

Bostan issi kakıyup der ne yersin kozumu

Yaraladım türküyle dudağımı kanattım

Yâr konuk gelir diye döşevimi donattım

Düğün kurdum kendime hem aklımı oynattım

Kerpiç koydum kazana, poyraz ile kaynattım

Nedir deyip sorana, bandım verdim özümü

Gözyaşımla suladım ektiklerim bitmemiş

Uçurduğum Ankalar Kafdağı’na gitmemiş

Dallarımda ham kalmış meyvelerim yetmemiş

İplik verdim çulhaya, sarıp yumak etmemiş